Na ruim 80 jaar komt er een einde aan het Marswegkwartier in Zutphen. De wijk waar ik geboren en opgegroeid ben. Een wijk als geen ander. Vaak getypeerd als de armste wijk van Nederland. Maar rijkdom kan ook in kleine dingen zitten. De vrijheid die we hadden, de uitzichten over de IJssel, de sociale controle.
Wandelend op een zondagochtend door een verlaten en dichtgetimmerde mars kwamen er zo veel herinneringen naar boven. Ik hoorde geluiden uit het verleden, rook geuren, stelde mij voor hoe het allemaal was geweest. Voor even was ik weer terug op de dijk, springend met een crossfiets. Voor even rook ik weer de geur van oliebollen, hoorde ik mijn moeders waarschuwing dat we niet met de deuren mochten slaan omdat het beslag stond te rijzen. Op dat moment besloot ik dat dit vastgelegd moest worden. Dat elke oud-bewoner, iedereen die een binding heeft gehad met het Marswegkwartier de kans moest hebben dezelfde reis naar het verleden te kunnen maken. Foto's van het heden die herinneringen oproepen aan het verleden. Voor een ieder anders, maar toch een beetje gelijk. Dat allemaal door die ene gelijke deler.......... Onze buurt, onze Mars. Ik heb een aantal van deze foto's gebundeld in een boek en deze in eigen beheer uitgegeven in een gelimiteerde oplage van 50 stuks. Klik hier om alle foto's te bekijken. |